λαϊκός πολιτισμός

Η λαϊκή παράδοση στο σκυριανό σπίτι

Η λαϊκή παράδοση στο σκυριανό σπίτι

Η λαϊκή παράδοση στο σκυριανό σπίτι

To παραδοσιακό σκυριανό σπίτι, μέσα στα σχεδόν 50 τετραγωνικά του, κατάφερε για αιώνες να γίνει πομπός της λαϊκής παράδοσης. Φτιαγμένο με φυσικά υλικά, προωθεί τη συνύπαρξη του ανθρώπου με το περιβάλλον, και προβάλλει καθημερινά τη σκυριανή λαϊκή τέχνη στην εσωτερική του διακόσμηση.

Η λαϊκή παράδοση στο σκυριανό σπίτι

Το παραδοσιακό σκυριανό σπίτι έχει πέτρινους τοίχους, μεγάλου πάχους, περίπου 70 εκατοστών. Η στέγη είναι ξύλινη, και ξύλινες κολώνες συγκρατούν καλαμωτές στο ταβάνι. Οι καλαμωτές λειτουργούν όχι μόνο ως διακοσμητικό στοιχείο φτιαγμένο με φυσικά υλικά, αλλά επίσης συμβάλουν και στη θερμομόνωση του σπιτιού. Το πάτωμα αποτελεί το φυσικό έδαφος μαζί με κοκκινόχωμα, ενώ με την προσθήκη άμμου γίνονταν πιο στέρεα τα υλικά. 

Αρχιτεκτονική και διακόσμηση στο σκυριανό σπίτι

Το παραδοσιακό σκυριανό σπίτι, είναι παραλληλόγραμμο και μικρό, περίπου 50τμ. Χωρίζεται σε τρία ευδιάκριτα μέρη, αν και στην ουσία πρόκειται για μία μονόχωρη κατασκευή. Στο μπροστινό μέρος του σπιτιού, μας καλωσορίζει το σαλόνι (σάλα) με τη φγου (τζάκι). Στη μέση του σπιτιού, είναι τοποθετημένο ένα ξυλόγλυπτο διαχωριστικό τοιχίο, ο μπουλμές, με ύψος περίπου 1.80μ. Πίσω από τον μπουλμέ δημιουργούνται δύο επίπεδα: Tο κάτω μέρος (ισόγειο) φιλοξενεί την κουζίνα, και ακριβώς από πάνω στον ημιώροφο, βρίσκεται η κρεβατοκάμαρα (σφας), στην οποία οδηγεί μία μικρή και στενή ξύλινη σκάλα. Οι τοίχοι του σκυριανού σπιτιού είναι διακοσμημένοι με στοιχεία της τοπικής λαϊκής παράδοσης: Αντικείμενα καθημερινής χρήσης, όπως παραδοσιακά σκυριανά κεραμικά, πιάτα, κούπες, στάμνες ή ταψιά, αλλά και κεντήματα της σκυριανής χειροτεχνίας. Τα έπιπλα, όπως η κρεβατσούλα (καναπές), τα σκαμνιά και τα μπαούλα, είναι φτιαγμένα στα πρότυπα της παραδοσιακής σκυριανής ξυλόγλυπτικής. 

Σκυριανή ξυλογλυπτική

Παραδοσιακό Σκυριανό σπίτι. Σφας,, σάλα, μπουλμές.
Παραδοσιακή ενοικιαζόμενη κατοικία του Γιώργου Κούκη.

Τα ξυλόγλυπτα έπιπλα του Σκυριανού σπιτιού έχουν μικρές διαστάσεις. Ο σκυριανός ξυλογλύπτης κύριος Ανδρέου, εξήγησε πως έφτιαχναν τα έπιπλα μικρά, λόγω πρακτικότητας, προκειμένου δηλαδή να χωράνε στα λίγα τετραγωνικά του σκυριανού σπιτιού, που στέγαζε όλη την οικογένεια. Επίσης, επεσήμανε μία σημαντική διαφορά μεταξύ της σκυριανής ξυλογλυπτικής, σε σχέση με τη βυζαντινή. Τα βυζαντινά σκαλιστά, που υπάρχουν παραδείγματος χάρη στα εκκλησιαστικά τέμπλα, είναι βαριά, μεγάλα και βαθιά, σε αντίθεση με τη σκυριανή ξυλογλυπτική που έχει μικρό βάθος, είναι πιο διακριτική και λεπτοδουλεμένη. 

Σκυριανή κεντητική

Αναπαράσταση του σκυριανού σπιτιού, στο Αρχαιολογικό μουσείο Σκύρου.
Αναπαράσταση σκυριανής κατοικίας. Δεξιά διακρίνεται καδραρισμένο "Το Κέντημα του Όρκου", με τα γεωμετρικά σχέδια.

Τους τοίχους και τα έπιπλα του σκυριανού σπιτιού, διακοσμούν επίσης έργα της λαϊκής χειροτεχνίας, όπως τα κεντήματα, που οι σκυριανές έχουν μακρά παράδοση. Ο σκυριανός Μανώλης Βασιλάκος, έδωσε την πληροφορία σχετικά με ένα έθιμο, στο οποίο οι σκυριανές θα φτιάξουν στη διάρκεια της ζωής τους ένα κέντημα, το οποίο είναι πολύ δύσκολο να ολοκληρωθεί. Το κέντημα αυτό, έχει περίτεχνα γεωμετρικά σχέδια και απαιτεί ακριβές μέτρημα των κλωστών. Έτσι οι σκυριανές, όταν επιτέλους καταφέρουν να το ολοκληρώσουν είναι τόσο κουρασμένες, που ορκίζονται ότι δεν θα το ξανά φτιάξουν ποτέ στη ζωή τους, για αυτό και ονομάζεται “Κέντημα του Όρκου”. Το έθιμο αυτό, έχει τις ρίζες του στα βάθη των χρόνων, ενώ ακόμα και σήμερα συνεχίζει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης σκυριανής γυναίκας. “Το Κέντημα του Όρκου” κατά την ολοκλήρωση του, βρίσκει τη θέση του είτε καδραρισμένο στον τοίχο, είτε ακόμα ως μαξιλάρι, και συνεχίζει να προβάλλει τη λαϊκή παράδοση, μέσα από τους τοίχους του σκυριανού σπιτιού.

Λαϊκός πολιτισμός

Μια πετρωμένη γριά στην Άνδρο

Η ιστορία του Ενετικού κάστρου στο Κόρθρι της Άνδρου, και ο μύθος της γριάς που πέτρωσε καθώς έπεφτε στη θάλασσα από 600 μέτρα ύψος.

Η λαϊκή παράδοση στο σκυριανό σπίτι Read More »

Μια πετρωμένη γριά στην Άνδρο. Βράχος μέσα στη θάλασσα.

Μια πετρωμένη γριά στην Άνδρο

Μια πετρωμένη γριά στην Άνδρο

μύθοι από πέτρα

Μια πετρωμένη γριά στην Άνδρο:
Στην μυθολογία ο Δίας πέτρωσε τη Νιόβη για να τη λυτρώσει από το θρήνο της. Από την άλλη ο Σίσυφος καταδικάστηκε να κουβαλάει ένα βράχο, στην κορυφή ενός βουνού για πάντα. Ο Δευκαλίων και η Πυρρά, έριχναν πέτρες πίσω τους για να γεννηθεί ξανά το ανθρώπινο είδος, ενώ σήμερα λέμε τη φράση “Έχει καρδιά από πέτρα”. Οι “Μύθοι της Πέτρας” φτάνουν ως την Τουρκοκρατία. Εκεί, γεννιούνται νέοι, με μια γριά στην Άνδρο να πράττει ύβρη, και να πετρώνει καθώς αυτοκτονεί. 

Πρωτότυπη έρευνα της Κωνσταντίνας Γεωργαντά

Μια πετρωμένη γριά στην Άνδρο

Της γριάς το πήδημα: Μια πετρωμένη γριά στην Άνδρο.

Κάστρο της γριάς: Ο μύθος

(Το Κάστρο της Φανερωμένης ή Κάστρο Κορθίου ή Κάστρο Κοχύλου ή Έπάνω Κάστρο ή Κάστρο της Γριάς)

Επί Τουρκοκρατίας, οι Ανδριώτες βρήκαν καταφύγιο στο Κάστρο Κορθίου. Και εδώ ξεκινάει ο μύθος μας. Οι Τούρκοι πολιορκούσανε καιρό το κάστρο, μα δεν μπορούσανε να μπούν. Τελικά, πήραν την απόφαση, και στείλαν μια γριά με ένα παιδί για να ζητήσει βοήθεια από τους Ανδριώτες που ήταν μέσα. Η γριά κατάφερε να μπει, και όταν νύχτωσε πήγε κρυφά, άνοιξε μια πύλη και οι Τούρκοι μπήκαν στο κάστρο. Εκείνοι με την σειρά τους, σφάξαν όλους τους Ανδριώτες που ήταν μέσα. Όμως η γριά μετάνιωσε πικρά για την προδοσία της, σκαρφάλωσε σε ένα βράχο και πήδηξε στη θάλασσα.

Μια πετρωμένη γριά στην Άνδρο | Κάστρο Κορθίου, Κάστρο Γριάς, Άνδρος.
Κάστρο Κορθίου, Άνδρος

Όμως η μοίρα μετά το κακό που έκανε, δεν την άφησε απλά να φύγει από τη ζωή. Έτσι όταν η γριά έπεσε από το βράχο, και λίγο πριν βουτήξει στη θάλασσα, πέτρωσε. Αυτό της το άλμα, έδωσε στο Κάστρο Κορθίου το όνομα “Καστρο της Γριάς”. Επίσης, βάφτισε και μία διάσημη τοποθεσία της Άνδρου, την παραλία “Της Γριάς το Πήδημα”
Στην παραλία αυτή, στέκει σήμερα ο κάθετος βράχος με την φερόμενη πετρωμένη γυναίκα.

Μια πετρωμένη γριά στην Άνδρο. Ο μύθος της γριάς το πήδημα.

Πέτρα και ύβρις - Μύθοι από πέτρα

Από την μυθολογία ακόμα, οι άνθρωποι που διέπρατταν “Ύβρις”, δηλαδή είχαν βίαιη ή αλαζονική συμπεριφορά, σύντομα θα δέχονταν τη “Νέμεσις“, δηλαδή την οργή των Θεών. Η “Νέμεσις” με τη σειρά της, έφερνε την “Τίσιν”, δηλαδή την τιμωρία και την καταστροφή του ανθρώπου.

Από την πετρωμένη γριά, στο Σίσυφο και τη μυθολογία

Ας πάρουμε ως παράδειγμα τον πανούργο Σίσυφο, ιδρυτή και βασιλιά της Κορίνθου (Εφύρα), ο οποίος πρόδωσε τον Δία, κατάφερε να φυλακίσει τον Θάνατο, και για χρόνια να μην πεθαίνει άνθρωπος στη γη. Ο Σίσυφος τελικά, καταδικάστηκε να κουβαλάει έναν πελώριο βράχο σε ένα απότομα ύψωμα στον Κάτω Κόσμο, σε μια προσπάθεια να τον ρίξει από την άλλη πλευρά. Όμως ο βράχος καταρακυλούσε ξανά και ξανά στους πρόποδες του υψώματος, και το μαρτύριο του ξεκινούσε από την αρχή.

Μια πετρωμένη γριά στην Άνδρο και η ιστορία του Σίσυφου στη μυθολογία.
Sisyphus - Tiziano Vecellio Vecelli (1549)

Η Νιόβη πέτρωσε

Φυσικά, η πέτρα πρωταγωνιστεί και στην περίπτωση της Νιόβης, κόρη του βασιλιά της Φρυγίας. Η Νιόβη έκανε 14 παιδιά, επτά αγόρια και άλλα τόσα κορίτσια, που ξεχώριζαν για την απίστευτη ομορφιά τους. Έτσι η μητέρα τους, περηφανευόταν με έπαρση για την ευγονία της και σύγκρινε τον εαυτό της με τη Λητώ, που ήταν εκλεκτή του Δία και είχε μαζί του δύο παιδιά: Tη θεά Άρτεμη και τον θεό Απόλλωνα. Για την ύβρη της Νιόβης, η Λητώ ζήτησε τιμωρία της θνητής που σύγκρινε τα παιδιά της με τους θεούς. Έτσι η Άρτεμις και ο Απόλλωνας που ήταν πρώτοι στο σημάδι, σκότωσαν με τα τόξα τους και τα 14 παιδιά της Νιόβης. Τα νεκρά σώματα των παιδιών, έμειναν άταφα για 9 μέρες, αφού όποιος προσπάθησε να τα θάψει, μεταμορφωνόταν σε πέτρα από τον Δία.

Μυθολογία: Η πετρωμένη Νιόβη στη Τουρκία και μια πετρωμένη γριά στην Άνδρο.
Όρος Σίπυλος, Τουρκία. Ο βράχος που συνδέεται με το μύθο της Νιόβης. Φωτογραφία: Carole Raddato | Άδεια: CC

Σε μια άλλη εκδοχή, η Νιόβη, μετά τον θάνατο των παιδιών της καταρακωμένη πια, πήγε στο όρος Σίπυλος στην Τουρκία (Ağlayan Kaya), και προσευχήθηκε στον Δία, να της εξαφανίσει τον πόνο που της προκάλεσε ο θάνατος των παιδιών της. Τότε ο Δίας από λύπηση τη μεταμόρφωσε σε πέτρα, προκειμένου να απαλλαχθεί από τον θρήνο. Ο Αισχύλος από την άλλη λέει, πως η Νιόβη, μέρες νηστική και άκλαυτη μπροστά από τον τάφο των παιδιών της, άρχισε να πετρώνει, ενώ υπάρχουν και αγγεία που αναπαριστούν τη μεταμόρφωση της Νιόβης σε πέτρα.

Η Νιόβη μεταμορφώνεται σε πέτρα.
Αγγείο με τη μεταμόρφωση της Νιόβης σε πέτρα.
Μυθολογία: Η Νιόβη μεταμορφώνεται σε πέτρα.
Αγγείο με τη μεταμόρφωση της Νιόβης σε πέτρα.

Η πετρωμένη γριά στην Άνδρο και η κοινωνική δικαιωσύνη

Επιστρέφοντας στην Άνδρο της Τουρκοκρατίας και στη γριά που αυτοκτόνησε πηδώντας από τον βράχο, βλέπουμε πως απ’ τα βάθη των αιώνων, η πέτρα παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαδικασία της “Κάθαρσις”, είτε για αυτόν που έδρασε κακώς, είτε για αυτόν που έγινε μάρτυρας της πράξης. Η “Κάθαρσις”, είναι αυτή η διαδικασία που βιώνει ο θεατής παρακολουθώντας τους τραγικούς ήρωες, και του δημιουργούν τόσο έντονα συναισθήματα, που τελικά η ψυχή του καθαίρεται (=εξαγνίζεται). Εναλλακτικά η “Κάθαρσις”, σύμφωνα με τον ορισμό της τραγωδίας του Αριστοτέλη, έρχεται με τον “έλεο και τον φόβο*” που βιώνει ο θεατής, με αποτέλεσμα να φεύγει από το έργο ώριμος πολίτης.

Σε κάθε περίπτωση φαίνεται πως πάντα η ανθρωπότητα αποζητούσε την κοινωνική δικαιοσύνη, και έθετε τα ηθικά όρια που μπορεί να κινηθεί ο άνθρωπος. Όταν όμως τα ξεπερνούσε και έκανε κακό στην κοινότητα, θα τιμωρούνταν αυστηρά από δυνάμεις έξω από την ανθρώπινη λογική, και ταυτόχρονα θα γινόταν οπτικό παράδειγμα στους υπολοίπους, προς υπενθύμιση των δεινών που φέρνει η αλαζονεία. 

 

Ορισμός της Τραγωδίας

“”Έστιν ουν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας, μέγεθος εχούσης, ηδυσμένω λόγω χωρίς εκάστρου των ειδών εν τοις μορίοις, δρώντων και ου δι’ απαγγελίας, δι’ ελέου και φόβου περαίνουσα την τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν
Αριστοτέλης

Λαϊκή παράδοση στο σκυριανό σπίτι

Το σκυριανό σπίτι, μέσα στα 50 τετραγωνικά του, γίνεται πομπός της λαϊκής παράδοσης.

Μια πετρωμένη γριά στην Άνδρο Read More »